بروجن سلام [1] ، بهمن رافعی بروجنی ، چهره برجسته ادبی در سال ۱۳۱۵هجری شمسی در شهر بروجن متولد شد و پس از سال‌ها آموزگاری و تدریس فیلم‌نامه‌نویسی و داستان‌نویسی و همچنین فعالیت در محافل ادبی و هنری، آثاری همچون «انتظار»، « اگر این ماهیان رنگی نبودند»،«بی عشق، ما سنگ ما هیچ»، «سال‌های ابری»، «گلجون و لیشمانیا» و «روشنی در قفس ماندنی نیست» از خود به یادگار گذاشت.
استاد بهمن رافعی از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۴ در دبیرستان‌های بروجن به تدریس مشغول بود و سپس فعالیت خود را به عنوان آموزگار در دبیرستان های اصفهان ادامه داد.
این چهره ادبی در دوران بازنشستگی به تدریس فیلمنامه نویسی و داستان‌نویسی در انجمن سینمای جوان و حوزه‌های هنری روی آورد و در انتشار مجلّه ادبی «جوانه» (از انتشارات انجمن ادبی جوان) نقش مهمی را ایفا کرد.
استاد رافعی از نوجوانی قریحه و طبع شعر نیز داشت و به پیشنهاد مرحوم اشراقی از شاعران بروجن، عنوان «جاوید» را به عنوان تخلص خود برگزید.
این ادیب برجسته در تشویق شاعران و قصه نویسان و راهنمایی و اصلاح آثار آنان تلاش بسیاری داشت و مسابقات و جشنواره‌های مختلفی را نیز داوری کرد.
مراسم بدرقه این شاعر به خانه ابدی‌اش هم امروز سه‌شنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۰ از ساعت ۱۰ صبح در منزل او در اصفهان (خیابان کاوه، خیابان برازنده، کوی فرهنگیان، بلوک سعدی) و از ساعت ۱۱ صبح در باغ رضوان برگزار شد.