در شبی متفاوت و به‌یادماندنی، جمعی از خبرنگاران، عکاسان خبری و پیشکسوتان رسانه‌ای چهارمحال و بختیاری گرد هم آمدند تا این‌بار، نه برای پوشش یک خبر، بلکه برای دیده شدن و قدردانی از سال‌ها قلم‌زدن، ثبت تصویر و روایت واقعیت. آیینی که به همت انجمن صاحبان رسانه استان و با همکاری اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی برگزار شد، اما تفاوت بزرگش در یک جمله خلاصه می‌شد:
این مراسم را خود خبرنگاران برای خبرنگاران برگزار کردند.
شاید همین استقلال و بی‌واسطگی بود که حال‌وهوای مراسم را متفاوت کرد؛ خبری از تشریفات سنگین دولتی نبود، نه نطق‌های کلیشه‌ای از تریبون‌های رسمی و نه نگاه از بالا به پایین. تنها دو چهره از مدیران دولتی، یعنی مدیرکل سیاسی اجتماعی استانداری و دبیر شورای فضای مجازی استان در جمع دیده می‌شدند و همین، برای بسیاری از حاضران پیام روشنی داشت: خبرنگاران این‌بار خودشان ابتکار عمل را به دست گرفته‌اند.
در بخش نخست مراسم، از رضا زیرک‌پور، بهرام شمسی‌پور دهکردی و احمد تاجی به‌عنوان پیشکسوتان عرصه عکاسی خبری تقدیر شد؛ چهره‌هایی که سال‌ها پشت لنز دوربین، حافظ حافظه تصویری این دیار بوده‌اند. سپس یاد و خاطره خبرنگاران فقید استان، از جمله مهوش نوری‌زاده دهکردی، محمدرضا پیراسته بروجنی، مهدی کرفسی دهکردی و هیبت‌الله غفاری فارسانی گرامی داشته شد؛ کسانی که هرکدام صفحه‌ای ماندگار در تاریخ رسانه‌ای استان رقم زدند.
در ادامه، از جمعی از خبرنگاران باسابقه و فعال رسانه‌ای شامل ثریا آزادی، ملک‌محمد زمانی دهکردی، سید احمد افضلی بروجنی، مهرداد شریفی، غلامرضا عظیمی، لهراسب قلی‌پور و نصرالله غفاری فارسانی با اهدای لوح سپاس و تندیس تقدیر شد.
اما شاید بخش ماندگارتر مراسم، سخنان سید مرتضی فیاضی، رئیس انجمن صاحبان مطبوعات استان بود. او با تأکید بر ضرورت بازگشت رسانه‌ها به رسالت اصلی‌شان گفت:
«مطالبه‌گری باید سرلوحه کار خبرنگاران باشد؛ رسانه نباید به مدیحه‌سرایی قدرت یا ابزار منفعت تبدیل شود. رسالت ما، بازتاب منصفانه صدای مردم است، نه صدای صاحبان قدرت.»
فیاضی همچنین با اشاره به اهمیت اخلاق حرفه‌ای در کار رسانه افزود: «خبرنگار پیش از هر چیز باید منصف باشد؛ نقد باید دقیق، مستند و عاری از قضاوت‌های عجولانه باشد. جامعه‌ای رشد می‌کند که خبرنگارش مسئولیت‌پذیر باشد و رسانه‌هایش چراغ شفافیت را روشن نگه دارند.»
این آیین، به گفته بسیاری از حاضران، شاید نخستین مراسمی بود که به‌دور از سایه سنگین دستگاه‌های دولتی، با محوریت خود روزنامه‌نگاران برگزار شد؛ آیینی صمیمی، پر از احترام متقابل و بدون رنگ و لعاب تشریفات.
در پایان این مراسم، جمعی از خبرنگاران بر این نکته تأکید داشتند که چنین برنامه‌هایی باید به یک سنت سالانه و مستقل تبدیل شود؛ الگویی برای تجلیل واقعی از صاحبان قلم، نه صرفاً یک مراسم تشریفاتی برای عکس یادگاری.
چنان‌که یکی از پیشکسوتان رسانه در حاشیه مراسم گفت:
«وقتی خبرنگاران خودشان برای هم دست بزنند، صدای آن از هر تریبون رسمی رساتر است.»
✍️افشین شهرام